Tam ortasında Ağustos'un
ve yaşamın başında
ve yazın sonunda
cehennem sıcaklarında
kıyamet ortasında...
Yine bir Ağustos, geldi de geçiyor bile
Ümit dolu başlayan sabahların yerini koca bir boşluğa bıraktığı,
Hayallerin kara toprağa düştüğü,
gençliğin solduğu,
ölümün çaresiz
yaşamın edepsiz kaldığı...
Ah Ağustos,
böyle mi tutulacaktı verilen sözler,
dilekler, hayaller çöpe
bedenimiz çürümek üzere
toprağa mı emanet edilecekti?
Yaşamak zor,
öyle değil mi?
Şimdi başını koyduğunda yastığa
söyle,
gelecek mi gidenler
yoksa
kan kusmaya devam mı edecek analar
geçince Eylül'e?
